Pytasz mnie: Jak w miłość wierzyć? Mój kochany, czy ktoś widział wiatr? Ale patrz, jak drzewa gnie, One nisko kłaniają się w pas Przed tym co niewidzialne jest Połóż ten sztylet I nie rozdrapuj już dawnych ran Jesteś tak ważny dla mnie Mówię, kochany, jest tak – czeka na ciebie świat Pytasz mnie: Jak szczęście zmierzyć? Na ulicy stał biedny ktoś W oczach miał wolności stan Choć kiedyś już poszedł na dno A ty, wstań doceń to wszystko, co masz Odłóż ten sztylet I nie rozdrapuj już dawnych ran Jesteś tak ważny dla mnie Mówię wyraźnie, jest tak – mówi do ciebie świat Połóż ten sztylet I nie rozdrapuj już dawnych ran Jesteś tak ważny dla mnie Mówię, kochany, jest tak Jesteś na moment, więc nie rozdrapuj już dawnych ran Niech nie umknie ci życie Chwile, co dane są nam Czeka cię świat...