Jeszcze jesteś przy mnie kiedy oczy zamknę
i dla ciebie bym przepłynął Ren i Niemen
ale ręka moja chwyta już za klamkę
i kapelusz mam na głowie, skąd, sam nie wiem
Jeszcze widzę ciebie całą w słonecznikach
ale w oczach mam wilgotną jakąś chmurkę
i tak czuję, że to pęka, że ucieka to i znika
że to biegnie raczej z górki niż pod górkę
To coś, to coś, to coś, to tak niewiele
ten mały ogień, ten blask
to coś, to coś
co wtorek zmienia nam w niedzielę
to coś, co łączyło nas
Jednak twierdzą doświadczeni podróżnicy
że, wbrew plotkom, siódme niebo wciąż otwarte
więc nie odchodź z podwarszawskiej tej ulicy
tylko postaw jeszcze raz na jedną kartę
Siwa Wisła niech zanuci znów do snu ci
a ja rano znów ci kupię z kremem rurki
i poczuję, że to przyjdzie, że to frunie, że to wróci
i potoczy się pod górkę a nie z górki
To coś, to coś, to coś, to tak niewiele
ten mały ogień, ten blask
to coś, to coś
co wtorek zmienia nam w niedzielę
to coś, co połączy nas
