(Cake, cake)
Ah, ya
His bana yol
Dinledim kalbimi insafa boğul
Kaybeden bendim hep, imdada koş
Sevgiyi öldür ol, kin bana dost, kim bana dost?
Yazdığım sayfalardan yazdım beyaz güvercin
Sen parçala zindana koy
Sabahın beşinde kapıda ekip ve istikamet yine bi' karakol inan
Di'il anafor savaştım kendimle bile
Artık hiç sevgim yok aynadakine
Dayanıyo' hançer kemiklerime
Kararıyo' gözler delicesine
Son pozu verircesine
Azalır acılar çektikçe çile
Uğramaz güneş hiç mevsimlerime
Yazarım ruhuna geçmişlerimi
Bu toprağın üstünde çiçeklerime su
Yaşarım onlarla, mezarlık; evim
Sadece anılar gerçeklik verir
Kırdım akrep yelkovanı saatimin
"Tüm herşey bu gece son bulsun" diye
Sabrediyo'sam bir saniye bile
Senin için bütün savaşım anne
Yaşadığım her yer beton
Kalpler bile taşeron
Dokuz-yedi köle ol
Metro, ev, uyku saat on
Metropol mezarlığım, her günüm aynı cenaze
Umudum öldüyse çoktan hayatın anlamı ne?
Yaşadığım her yer beton
Kalpler bile taşeron
Dokuz-yedi köle ol
Metro, ev, uyku saat on
Metropol mezarlığım, her günüm aynı cenaze
Umudum öldüyse çoktan hayatın anlamı ne?
(Woo, ah, ya)
Yanlışlar yaptığımı sanardım
Seninle tanışana kadar
Çekerim içime alışana kadar
Kabuslar kanımda karışana kadar (wow)
Fanustan izlerken olayı sistemden bağımsız
Takılman imkansız
Her şeyi sikmek bi' yanlışına bakar
Herkesin ekmeği avuç içi kadar, ah
Olduğu devirden yazarım (ah)
Yorgunun dününden olayı (ah)
[?] düşünmem olayı (ah)
Koşturup tütüce’m parayı (ah)
Dostum bu dönülmez olayım (ah)
Keşke hiç düşünmez olaydım (ah)
Komutun [?] olayı (ah, ya)
Hazır-kıta uygun adım-tüfek omuza, bang (bang!)
Sağım solum dostum şükür buna kalpler denk (gang)
Trip Gang (woo)
Yaşadığım her yer beton
Kalpler bile taşeron
Dokuz-yedi köle ol
Metro, ev, uyku saat on
Metropol mezarlığım, her günüm aynı cenaze
Umudum öldüyse çoktan hayatın anlamı ne?
Yaşadığım her yer beton
Kalpler bile taşeron
Dokuz-yedi köle ol
Metro, ev, uyku saat on
Metropol mezarlığım, her günüm aynı cenaze
Umudum öldüyse çoktan hayatın anlamı ne?
