Fer l'amaur (P.Bertoli) Chie l'avrev mai det, turner'm a innamurer, me an al vliva menga, per? gnint da fer: a sra forse perch? am pies fer a l'amaur, che a son che, che i? bisegn d'un professaur. Am per quesi come quand, a desdot an, as-cifleva tot i disch napoletan e a paseva la mateina atac a un spec e am sintiva tor in gir dai me du vec. Saul a cunterla l'am per na fola: am lev i deint treinta volt in un d?, aspet la sira per gnir a toret, come a spetesa ed finir al suld?e. E se andam in mes a un pree a fer a l'amaur e gli urtigh e i marugaun im sembren fiaur, am seint stupid come ded's o tret's an fa che a perdiva fin al nomer dla me ca. E un de, anc se a gavesa sinquant'an, s'am sintesa innamur? come un salam a pro saul eser cunteint, sintir'm un sgnaur, perch? gninta le pi? bel che fer l'amaur.