El kadar bir çocuk Sokakların elinde Yok sayılmış, hiç sayılmış Toplamdan çıkartılıp atılmış Sokaklardan dost olmaz Kara kışlardan kardeş Kötüler dünyasında Issız, yapayalnız "Köprü altı benim meskenimdir" dedi Ağladı gözleri, sustu dilleri İki çay söyledim, elini sürmedi "Ben niye doğmuşum arkadaş?" dedi Ana yok sarılsın Baba yok avutsun Çok itilmiş, hor görülmüş Toplamdan çıkartılıp atılmış Hiç mi değişmez bu kader? Bu kadar mı imkânsız? Bu ne bir ilk ne de sondur "Köprü altı benim meskenimdir" dedi Ağladı gözleri, sustu dilleri İki çay söyledim, elini sürmedi "Ben niye doğmuşum arkadaş?" dedi "Köprü altı benim meskenimdir" dedi Ağladı gözleri, sustu dilleri İki çay söyledim, elini sürmedi "Ben niye doğmuşum arkadaş?" dedi