Za dużo myślę i za dużo kawy piję
Za długo się wpatruję w jeden punkt
Niby jest dobrze, lecz zapinam się pod szyję
Czy to za oknem, czy na karku ten chłód
Wiosną powrócę jak
Przebiśniegi
Gdy się pokruszy lód
Wiosną na schodach
Ślady znajdziemy
Po nich dojdziemy tu
Nie jestem z tych co roztaczają aurę w koło
Być może nadużywam górnolotnych słów
Tych ludzi znasz wśród których czuję się nieswojo
Więc daj mi chwilę by zbudzić się ze snu
Wiosną powrócę jak
Przebiśniegi
Gdy się pokruszy lód
Wiosną na schodach
Ślady znajdziemy
Po nich dojdziemy tu
Mam nadzieję
Że tu będziesz
Gdy marcowy wstanie dzień
I pokusimy się o więcej
Jutro będzie dalsza część
Wiosną powrócę jak
Przebiśniegi
Gdy się pokruszy lód
Wiosną na schodach
Ślady znajdziemy
Po nich dojdziemy tu
Wiosną powrócę
Wiosną powrócę
Wiosną powrócę
Wiosną powrócę
