A mnie jest szkoda lata I letnich złotych wspomnień, Niech mówią "głupia" o mnie, A mnie jest żal... Za oknem szaro, smutno, A jeszcze przed miesiącem Wesoło, zieleń, słońce... Naprawdę żal. To tak jak gdyby Ktoś najdroższy nagle odszedł I zabrał radość, uśmiech, A zostawił łzy. Dlatego żal mi lata I ludzi żal, i nieba, Po którym płyną smutne Jesienne mgły.