Ze was die dag gevallen Net toen hij het zag Hij hielp haar tranen drogen En werd verliefd op haar lach Hij was voor haar gevallen Maar sinds ze was gaan staan Leek ze te zijn vergeten Wat ie voor haar had gedaan Hij wist niet hoe zich te gedragen En hij wilde het haar niet vragen Veel te bang dat zij hem niet begrijpen zou Want wat zou ie moeten zeggen Als ie dat dan uit moest leggen En dus wachtte hij Maar hij wacht nog steeds En nog steeds in z'n eentje Hij had het willen zeggen Hoeveel ie van haar houdt Maar voor die zware woorden Was zijn hart niet gebouwd En hij durft haar niet te bellen Om haar alles te vertellen Dat ie al die tijd haar nummer heeft gehad 't Is al veel te lang geleden Zij denkt vast nooit aan 't verleden En dus wacht ie weer En misschien is ie dus Wel voorgoed in z'n eentje Hij had het willen zeggen Hoeveel ie van haar houdt Maar voor die zware woorden Is ie straks, als ie wacht En hij wacht dus straks Is ie veel te oud Ze geeft haar kat te eten En tuurt langs het gordijn Dan denkt ze plots weer even Aan dat jochie van toen Aan of hij ook alleen zou zijn