O sessiz gün telaşlı uzandı
Kalbi güm güm attı
Kaybolmaktan korktu, korkuyla karardı
Düşünceler raylarından çıktı
Aniden bulutlar alçaldı
Yağmuru bıraktı fısıldadı
Geçmiş güzel hatıraydı, gelecekse plandı
Bugün kendi olan tek zamandı
Yataktan fırladı, balkon aralıktı
Koltuk henüz ıslanmamış, yerinde duramadı
Yağmurluk askıdaydı, anahatarları cebe attı
Koştu terlikleriyle sokağa çıkmak yasaktı
"Olsun" dedi sakin, "Bana bugün tatil"
Annesinin onu doğurduğu yaşta yağmurun altında ıslak
Camlardan süzülen turuncu ışıklar
Ve kediler dolaşır aylak aylak
Bugün kendi olan tek zaman
Ve o bugün kendi olan kendi
Gülümsedi
