Και κάπου εδώ βγαίνει το πόρισμα
Με συγχωρείς άμα σε ταλαιπώρησα
Δεν υπολόγισα, δεν ήξερα, δε γνώριζα
Πως η αγάπη με τον πόνο είναι φυτά ομόρριζα
Ελλάδα ζόρικες συνθήκες
Εφήμεροι έρωτες και φρίκες
Σκόνες κι αναμνηστικά σε αποθήκες
Αφημένες κενές διαθήκες

Τρέχουμε πάνω στη Μεσογείων
Αυτός ο στίβος είναι μετ' εμποδίων
Είμαστε γόνοι ανεξέλεγκτων βίων
Πρωταγωνιστές έκτακτων δελτίων
Το αφήνω εδώ σα θησαυρό σε σεντούκι
Μοναδικό σα τακουνάκι του Gutti
Γιώργο ξεκινάμε πες μου πως νιώθεις
It' s just another day at the office

Από μικρός ανελλιπώς
Πάντα μέσα σε κάποιο κόλπο
Έχω αδερφούς γόρδιους δεσμούς
Δίπλα μου σε κάθε κόπο
Βλέπω τη ζωή όπως ο Πέρελμαν
Και νιώθω λες και έπιασα το Λόττο
Σαλπάρουμε μαζί σ' άγνωστα πέλαγα
Και δε βλέπουμε ούτε δεύτερο ούτε πρώτο

Θέλουν να κόψω
Πόσοι θέλουν να πέσω
Πόσοι θέλουνε να παίξουν το παιχνίδι όπως το παίζω
Ποσά έχω να δώσω
Ποσά ακόμα θα αντέξω
Τα μάτια της σκυλίτσας μου το ξέρουν απ' έξω

Έχω να σου πω για guns
Φράγκα για δέκα t-max
Μα δε το κάνω για τη μόδα τσουλάω με το kymco
Είναι το πεπρωμένο μου
Το ραπ είναι η ερωμένη μου
Και μάντεψε μαλάκα ποιον βλέπει σα φίλο

Θέλατε να πούμε για τα flows μου το 'ξερα
Θέλατε να πούμε για τις μπάρες μου το 'ξερά
Αυτά που κάνω είναι πιο μπροστά απ' την εποχή μου
Για να μη χρειάζεται να λέω ότι το 'φερα
Θέλω μάγκα κάθε ευκαιρία να αρπάζεις
Και με τον τρόπο σου να με συναρπάζεις
Ότι σκέφτεσαι θέλω να το εκφράζεις
Και να πιάνεις ότι στόχο μου τάζεις

Ο αδερφός μου είναι μέσα και εκτίει ποινή
Γράφω για να μη μετράει την κάθε μέρα διπλή
Ο πιτσιρικάς ρωτάει ποια καλή να κυνηγάει
Και ο immune του απαντάει να παραμείνετε απλοί
Γιωργάρα πάμε βάλτους το γυαλί
Baby για σένα γίνομαι χαλί
Όταν σε μυρίζω κι όταν σου χαϊδεύω το μαλλί
Θυμάμαι ότι η ζωή ενίοτε είναι κι απαλή

Φοράει τα ρούχα μου αράζει στον καναπέ μου
Μου λέει για την αλήθεια μες τα κουπλέ μου
Τι είναι χειρότερο
Να μην αισθάνεσαι αυτά που λες ή να μη λες αυτά που αισθάνεσαι αδερφέ μου, ε

Από μικρός ανελλιπώς
Πάντα μέσα σε κάποιο κόλπο
Έχω αδερφούς γόρδιους δεσμούς
Δίπλα μου σε κάθε κόπο
Βλέπω τη ζωή όπως ο Πέρελμαν
Και νιώθω λες και έπιασα το Λόττο
Σαλπάρουμε μαζί σ' άγνωστα πέλαγα
Και δε βλέπουμε ούτε δεύτερο ούτε πρώτο