Beklentiler ye, beklentiler kus Tökezle düş diye başında bekler her puşt Sıcaklığa öyle muhtacım ki ol'ca'm zerdüşt Öyle perdşut ki ruhum uçup gider her düş Bakınca fiilen, insanlar iğrenç Yer denen şu şaheserde hiç eser yok iyiden Sırf bundan değilse açlıktan acır midem Ve sade müzik olur ruhuma zırh ve miğfer Sefalet çorbasına gözyaşım tuz Ve bunun gayri ihtiyari sonucu söz yazıp dur Sapıt ve yazdığın her sözünü çöp yapıp şut Atıp bidona ağla biraz, gözyaşım dur Bayağı bi' zayıfladım yürümek artık zor bana Etrafımda zorbalar, beyinciğimi kor basar Ruhumu hiç yormasam yorar beni yo falan Şarkı değil destan olur hayatımı sorsalar Sıkıldım artık bu ghettoluktan Tanrım Bu soru sana aslında sorulmaz ama Neden, neden, neden, neden? Neden, neden, neden, neden? Engelim olunca her yolumda Tanrım Özür dilerim ama tek sorum var sana Neden, neden, neden, neden? Neden, neden, neden, neden? Sabah uyandığımda tek sorum neden ama Akşama doğru falan hep sonuç keder Rest olup hemen içim birden eks olur Cebelleştiğim hayat çok zor bi' tez moruk Eben meben kalmaz, şu an yaşadığım his garip Etrafım izmarit, sadece izmarit Bardaklar tavlalar ve tabaklarda izmarit Yine de benden çok buna perdelerim muzdarip Nereye gidersem ben gelir hep kuyruk gibi dert Sonra dedim birden, delirmek buymuş Affedin beni eğer gelirsem huysuz Eğer şu anda bi' şeyler dediysen duydum Aaaah! Yeter! Neden başım böyle? Şu aciz ruhum neden beden taşır köhne? Bu dört duvar her şeyimi aldı benden Aldı benden, aldı neden, aldı neden? Sıkıldım artık bu ghettoluktan Tanrım Bu soru sana aslında sorulmaz ama Neden, neden, neden, neden? Neden, neden, neden, neden? Engelim olunca her yolumda Tanrım Özür dilerim ama tek sorum var sana Neden, neden, neden, neden? Neden, neden, neden, neden? Sıkıldım artık bu ghettoluktan Tanrım Bu soru sana aslında sorulmaz ama Neden, neden, neden, neden? Neden, neden, neden, neden? Engelim olunca her yolumda Tanrım Özür dilerim ama tek sorum var sana Neden, neden, neden, neden? Neden, neden, neden, neden?