Słońce nad stadniną 
W końską grzywę chowa twarz. 
Wstęgą nad łąkami 
Jeszcze się unosi mgła. 
Stoją napięte 
Jak strzała, gdy drży, 
Nim cięciwy świst 
Znów do lotu ją poderwie. 

Konie, dumne konie 
Zasłuchane w szumy traw. 
Lekkie i swobodne 
Jak na czystym niebie ptak. 
Kiedy tak patrzę - 
Do biegu się rwą. 
Chciałbym uciec stąd, 
Chciałbym gnać za swą tęsknotą 

Tam, gdzie lśni horyzont, 
Drga niebieską linią 
Wprost w otwarte wrota chmur, 
Siwych chmur. 
Tam, gdzie w kuźni słońca 
Dzień powstaje nowy, 
Gdzie wytycza drogi rytm, 
Serca rytm. 

Konie, dumne konie 
W blasku wstającego dnia. 
Czułe i szalone - 
Czemu was uwielbiam tak? 
Nieraz poniosą, 
Poniosą jak wiatr. 
Czasem bywa tak 
Jak z dziewczyną, jak z dziewczyną ... 

Tam, gdzie lśni horyzont, 
Drga niebieską linią 
Wprost w otwarte wrota chmur, 
Siwych chmur. 
Tam, gdzie w kuźni słońca 
Dzień powstaje nowy, 
Gdzie wytycza drogi rytm, 
Serca rytm.