Biliyorum her gece her sabah her saniye
Eksiliyor bir şey kalbimizden
Tükeniyor her güne içimde her hikâye
Yavaş yavaş geçiyoruz ömrümüzden
Görüyorum kayboluyor önümde her mucize
Alışıyor gözlerimiz karanlığa
Büyüyoruz sanarken savruluyor zamanda
Yaklaşıyor üstümüze ölüm
Kal, beni böyle bırakma
Nasıl korkuyor insan, böyle yalnız kalınca
N'olur kal, beni sakın bırakma
Nasıl titriyor bir kalp, karanlığa alışınca
Bir çiğ tanesidir hayat, bir yaprağın üstünde
İlk göz yaşıdır hayat, bir çocuğun gözlerinde
Bir gaz fişeğidir hayat, bir annenin kalbinde
Bir nefestir hayat, hep kısadır hayat tutunamaz ömrümüze
Kal, beni böyle bırakma
Nasıl korkuyor insan, böyle yalnız kalınca
N'olur kal, beni sakın bırakma
Nasıl titriyor bir kalp, karanlığa alışınca
Kal, beni böyle bırakma
Nasıl korkuyor insan, böyle yalnız kalınca
N'olur kal, beni sakın bırakma
Nasıl titriyor bir kalp, karanlığa alışınca
Kal, beni böyle bırakma
Nasıl korkuyor insan böyle yalnız kalınca
N'olur kal, beni sakın bırakma
Nasıl titriyor bir kalp karanlığa alışınca
