Ze koopt haar bloemen zelf
Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien.
Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai.
Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen
The colour of anything, is buried underneath the the smell of sunlight.
And the moon that lies beneath
Hides the bitter truth.
That drowning in a bed of blooms, is better than the lies.
That slide from singers and the songs that slip their teeth.
Bij het vallen van de avond
Verlangt hij naar een spoor
Van een belofte in haar woorden
Dat weet hij wel
En de dagen blijven rennen
De kalender is een spel
Het is wennen aan September
Al zo snel.
Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben gedaan.
Voor haar voelt het als hoop
Maar ze ziet dat het voor hem.
Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem.
All the summer's falling down,
And the sun is on the ground
Falling upon a pile of photographs,
And the days flame out.
In the dark among the ashes
On this calender-go-round
I got older in September
And there's no way out
De bomen worden kaler
(Autumn's falling down, around)
Zijn dromen bladeren vooruit
(The leaves are blowing eastward into town)
Als naar het eind van een verhaal
Haar warmte tevergeefs
(All your life you had the things you lose)
Zijn armen leger dan hij nu kan hebben
(The things you keep, the things you wish you'd never left behind)
Ooit had hij het allemaal.
Bij het vallen van de avond
And the summer's falling down
Sleept haar hart zich voort
And her heart is on the ground
Ze wil terug maar gaat toch door
A breath of wind among the photographs.
Dat weet ze wel
And the days fade out.
Heeft ze hem ooit leren kennen?
In the dark among the endings
Waren ze wel bij elkaar?
On this calender-go-round
Het is wennen aan september
Heading west into September
And the lights go down...
And the lights go down...
Veel te vroeg dit jaar
