Tak my przeszli przez Olze
Wszecko niechali za plecami
Co nas cisło ku ziymi
Aspóń na pore godzin
We wónzkich uliczkach na nas
Spadła ćma za złote
Tak my se chytli za rynce
A byli tymu radzi
Kawarny ze strzedowieku
Drzewiane stołki, żelazne miecze
Na wylet do parku
Ku Piastowski Wieżi
We starej lożnicy Lecha
Z oknami na noczni miasto
Wlastnie to były troski yny
Ale my se mieli radzi
Nie myśleć zpatki przes granice
Nie myśleć na to - czymu ?
Nie myśleć na to co beje dali
Być zahalóny w dymu
Aspóń tu tyn jedyn wieczór
Tajemstwi, laski a smutku
A potym se wracać zpatki
Pocichu a pómalutku
A mieć se przi tym radzi
