To je zaś jedzyni, dudrze Jozef na celi
Dudrze Jozef na celi a przez krota niebo widzi
Na obiod chlyb z wodóm, przemyślo nad gospodóm
Kiero go zepsuła a marcowóm przigodóm
Do roboty mało chodził a piwo mioł strasznie rod
Pyniyz nimioł, swoji miłej na MDŽ kwiotka krod
Pomyśloł se, jak jutro mile przekwapi Zuzke
Óna potym z radości zewlecze bluzke
Z takóm halucynacyjóm przeskakuje żiwy płot
Koło niego dómki ze szkła, do ogrodnictwa se wkrod
Wszyndzi same tulipany, gerbery a kaktusy
Karafiaty, narcyzy a wińce na funusy
Ogrodnicy dojodali prawie w budzie swaczine
Czako ich kupa roboty, tóż zkrócili se pauze
Bliżili se ku sklenikóm, eszcze pelne pyszczisko
Mioł jejich szofer traktoru a rzwie: Zlodziejisko!!!
Jozefa ryk prziduszóny abnormalnie wylynkoł
Tóż ze strachu ukrod kolo, uganioł precz, bo se boł
Pedałuje przes Bioły most, Wysznióm Brónóm na rynek
Za nim peletón cyklistów, z ogrodnictwa traktorek
Dziwo Jozef se za sebie, wszecy uż mu w piyntach sóm
Sikorzino wyszla ze sklepu, tóż pocałowoł asfalt z nióm
Ogrodnicy ihned z kół na Jozefa skoczili
Na szczynści, że w prawy czas szandarzi zakroczili
Tak Jozefa na Jozefa z lochu za rok puścili
Kwiotka, kola już nie kradzie
Pry se ożynił.
