Co było wielkie, małym się wydało. 
Królestwa bladły jak miedź zaśnieżona. 
Co poraziło, więcej nie poraża. 
Niebiańskie ziemie toczą się i świecą. 

Co było wielkie, małym się wydało. 
Królestwa bladły jak miedź zaśnieżona. 
Co poraziło, więcej nie poraża. 
Niebiańskie ziemie toczą się i świecą. 

Na brzegu rzeki, rozciągnięty w trawie, 
Jak dawno, dawno, puszczam łódki z kory.
Na brzegu rzeki, rozciągnięty w trawie, 
Jak dawno, dawno, puszczam łódki z kory.