Hiç yıkanmamış sokaklara Hiç yaşanmamış yalanlara Dünya diye düştüm Dünya diye düştüm Hiç kanılmamış yalanlara Hiç okunmamış kitaplara Düştüm, düştüm Karşılıksız gülümsemelerin cehennemine Sevgisiz kalmaların, hakkını olmayanın almaların dünyasına Düştüm (Düştüm) İçimde bi'kaç anı kaldı Ateş gibiydim, kime değdiysem canı yandı Hatırladığım hadiselerin kaçı gerçek, kaçı yanlı? Kaçında ben hatalıydım kim bilir? Kurusu yandı, yaşı yandı Herkesle barışmak istiyorum Ne yaşadıysam acı tatlı Bağrışları, kavgaları Kaldırmıyor başım artık benim Geleceğimle ilgili büyük bir karar aldım demin Çünkü artık herkes yaram, hiç kimse yarabandım değil İstanbul'a benzetiyorum kendimi Ki İstanbul tanıdığım en yapayalnız şehir Affetmeyi öğrenir ya insan dara düştü mü Kırıldığım herkesi affettim Sadece bana küskünüm Boynum eğri ama daha düzgünüm Ve artık eskisi kadar özgün değilim sanırım Daha üzgünüm Hiç yıkanmamış sokaklara Hiç yaşanmamış yalanlara Dünya diye düştüm Dünya diye düştüm Hiç kanılmamış yalanlara Hiç okunmamış kitaplara Düştüm, düştüm Kendimi bulduğum, bir aşkı vurduğum Bir yolun sonunda ateşe durduğum yere Düştüm Yine düştüm Elimde anahtar, önümde kapılar Kilitli kaldığım bir karanlığın içine Düştüm Yine düştüm Duy sesimi (Duy sesimi) Uzat elini (Uzat elini) Çek çıkar (Çek çıkar) Kurtar beni (kurtar beni) Duy sesimi (Duy sesimi) Uzat elini (Uzat elini) Çek çıkar (Çek çıkar) Kurtar beni (kurtar beni) Hiç yıkanmamış sokaklara Hiç yaşanmamış yalanlara Dünya diye düştüm Dünya diye düştüm Hiç kanılmamış yalanlara Hiç okunmamış kitaplara Düştüm, düştüm