Jest jeszcze w nas tyle spraw,
jeszcze tyle białych zim.
Za siódmą chmurą jest
tyle nowych prawd.
Daleko gdzieś w blasku ramp
jeszcze tyle niezagranych ról.
I jest tak wiele z nas
w każdym nowym dniu, zwykłym dniu.
Ile wytrzyma burz i dat
ten rozwiany dach?
Z jakich zdań, z jakich prawd
złożyć do gontu gont?
Gdzie nas zaniesie wiatr?
Kto wie, pod jaką gwiazdą minie rok?
Ile z tych naszych prawd
zgaśnie z roku na rok?
Na szarej mapie naszych snów
wciąż tyle, tyle białych plam.
Na jawie naszych dróg
tyle szklanych gór.
W kolorze nieba, oczach jest
tyle jeszcze nieczytanych kart.
I jest tak wiele z nas
w każdym nowym dniu, nowym dniu, zwykłym dniu.
Ile wytrzyma…
Jest jeszcze w nas tyle spraw,
jeszcze tyle, tyle białych zim.
Jest tyle nowych prawd…
