Neler yaşadım inanamadım bak
Tüm dertleri bir başıma sırtlarken
Adım adım uçuruma koşturdum
Düşünürüm neyi nasıl başaramadım ben
Kalbin beni yaşatamamışken
Ben vazgeçmedim hiçbir satırdan
Eritemez hiçbir güneş
Yüzüme düşen kar tanelerimi asla
Kar tanelerim, kar tanem
Başıma bir yük değil varlığınız
Omzuma yük değil yağdığınız güne bin minnet prenseslerim
Yalnız problem sinir öfkem değil
Sorun bana, baba niye düştün?
Ben bir rüya gördüm, hayalini kurduğum şeylerin uğruna düştüm
Siz de öyle hep gülün ama
Kar tanelerim omzum doluydu
Gün görmedim, aklım hep doluydu
Gün doğmadı, gecelerim doluydu
Vuruyordun aynı yerden
Saçım teli düşmüş, bıkmış benden
Düşüyorum aynı yerde
Ben ölüyorum aynı evde
Kargalara da leş vermem dedikçe kartal gözümde idol oldu
İyi niyetim suistimal edilince
İçimde bir gladyatör doğdu
Aslan kaplanı, akrebi boğdu
Yok dimi yüreğin? Yokluğum korku
Soktum aklına, gördün mü yokluğu?
Sığınmam affına
Kar tanelerim büyüdü
Diktiğim fidanların dipleri çürüdü
Rüzgar, yürü dedi, senin iki kar tanen var büyüdü
İnadına yaşama tutun, sen büyüdün
Hiç kendine sormadın dimi?
Var mı kaderin yolmadığı biri?
Zaman solladığı gibi
Delip geçerken seni hiç yormadı dimi?
Belki de koşmadığın için korkup kaçtın
Bavulunu topladığın gibi dolmadığın gibi görün
Ki zaten boşsun sen sokmadığın gibi
Neler yaşadım inanamadım bak
Tüm dertleri bir başıma sırtlarken
Adım adım uçuruma koşturdum
Düşünürüm neyi nasıl başaramadım ben
Kalbin beni yaşatamamışken
Ben vazgeçmedim hiçbir satırdan
Eritemez hiçbir güneş
Yüzüme düşen kar tanelerimi asla
Neler yaşadım inanamadım bak
Tüm dertleri bir başıma sırtlarken
Adım adım uçuruma koşturdum
Düşünürüm neyi nasıl başaramadım ben
Kalbin beni yaşatamamışken
Ben vazgeçmedim hiçbir satırdan
Eritemez hiçbir güneş
Yüzüme düşen kar tanelerimi asla
