Mellom bakkar og berg ut med havet
Heve nordmannen fenge sin heim,
Der han sjlv heve tuftene grave
Og sett sjlv sine hus opp deim.
Han sg ut p dei steinute strender;
Det var ingen, som der hadde bygt.
"Lat oss rydja og byggja oss grender,
Og so eiga me rudningen trygt."
Han sg ut p det brute havet;
Det var ruskut leggja utp;
Men det leikade fisk ned i kavet,
Og den leiken den ville han sj.
Hill nordmann
Fram p vinteren stundom han tenkte:
Gjev eg var her til evig tid!
Og nr nordljoset skinner ifr oven,
Blir hans stlhjerte fylt med grusomt savn.
