Mellom bakkar og berg ut med havet Heve nordmannen fenge sin heim, Der han sjlv heve tuftene grave Og sett sjlv sine hus opp deim. Han sg ut p dei steinute strender; Det var ingen, som der hadde bygt. "Lat oss rydja og byggja oss grender, Og so eiga me rudningen trygt." Han sg ut p det brute havet; Det var ruskut leggja utp; Men det leikade fisk ned i kavet, Og den leiken den ville han sj. Hill nordmann Fram p vinteren stundom han tenkte: Gjev eg var her til evig tid! Og nr nordljoset skinner ifr oven, Blir hans stlhjerte fylt med grusomt savn.