Het einde van de jaren tachtig Het einde van een mooie tijd Ik blijf niet langer op je wachten Ik heb geen spijt, geen verwijt De laatste woorden zijn gevallen Op het slagveld van geluk Want alle dingen die we voelen De verwarring maakt het stuk En ik weet niet of ik je zal missen Ik weet niet hoe het nu zal gaan Ik ben alleen Ik weet alleen Dat het zo niet verder kon gaan Je hebt het soms niet in de gaten Je praat wat minder met elkaar En op een dag zeg je niks meer Het is jammer dat het vaak zo moet gaan Maar ik weet niet of ik je kan missen Ik weet niet wat ik nu ga doen Misschien een reis Noem het een vlucht Ik moet met m'n gevoel toch ergens naar toe Langzaam zullen alle dingen Wel verslijten door de tijd Dan kan ik weer opnieuw beginnen Zo gaat het altijd, altijd Maar ik... Maar ik weet niet of ik je kan missen Ik weet niet wat ik nu ga doen Misschien een ander Noem het een vlucht Ik moet met m'n gevoel toch ergens naar toe Maar ik weet niet of ik je kan missen Ik weet niet hoe het nu zal gaan Ik ben alleen Ik weet alleen Dat je in mijn hoofd blijft bestaan