Wiersz niesie głos
A spotyka go Muzyka
Wiersz czyni gest
Jakby do piosenki drzwi odmykał
Idą, i On
na Jej tony wiele "ale" ma
Choć Ona ma
nie bez "ale, ale" wiele zalet
R:
Ale tych "ale"!
La-la-la-la-la-la
i dalej
Ależ to rytm
mazy, frazy i wdzięk blina
Ja- mówi Wiersz-
-długo w tej piosence nie wytrzymam
Ależ to rym
metafory w słów studzience
i Muzyka łka-
-nie pobędę długo w tej piosence
R:
Ale tych "ale"!
La-la-la-la-la-la
i dalej
Ja-mówi Wiersz
-nie układam myśli z sylab
Ciut dużo nut
Żadna myśl w tym rytmie nie wytrzyma
Wiem! Dobrze wiem
Pani ma "muzyczne zdanie"
i ja zdanie mam
albo rozum chyba, albo taniec
R:
Ale tych "ale"!...
Pan, Panie Wiersz, szybko załamuje ręce
ja, może też,
z przeproszeniem, jak ten
"jeż w sukience"
Bo, Panie Wiersz
Ja bez taktu- mało umiem
Jak przyjdzie czas
Oj! zatańczę ci ja i z rozumem
R:
Ale tych "ale"!...
La-la-la-la-la-la
i dalej
Wiersz niesie głos
A spotyka go Muzyka
Gust lubi gest
I to, drzwi piosenki, nie zamyka
razem, choć On
na Jej tony wiele "ale" ma
choć Ona ma
nie bez "ale, ale"
wiele zalet
R:
Ale tych "ale"!
La-la-la-la-la-la
i dalej
