czarnych kości chrzęst 
w strefie grozy pod spodem niżej tam 
w plątaninie rur 
w trzewiach wielkich miast 
jest podziemny kraj 
kraj który znam 

przebudzili się 
a my śnimy wciąż 
choć snu tunel nie może sięgnąć tam 
ale czeka nas 
nieuchronny cios 
i podziemny kraj 
kraj który znam 

bruk to kruchy strop 
asfalt pęka też 
już korzenie drzew się przedarły tam 
wkrótce runie świat 
w otchłań szczurzych jam 
w undergroung 
w mroczy kraj 
który znam