Za domem, w gęstym krzaku bzu Co wieczór śpiewał słowik Swym dzieciom śpiewał wpierw do snu A potem Piotrusiowi Majowy księżyc w oknie stał Wsłuchany w pieśni echa I Piotruś słuchał, choć już spał A przez sen się uśmiechał La la la, la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la la la la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la la la la la Dzyń dzyń dzeń dzeń Dzyń dzyń dzeń dzeń Żył cesarz, pan nad pany Dzyń dzyń dzeń dzeń Dzyń dzyń dzeń dzeń W pałacu z chińskiej porcelany Jesienią ścięto stary krzak Gdzie wiosną śpiewał słowik Poleciał na wygnanie ptak Żal trochę Piotrusiowi Lecz mały żal niedługo trwał Na Gwiazdkę dostał ptaszka Sprężynę, piórka z blachy ma I głosik też jak blaszka Na na na, na na na na na Na na na, na na na na na Na na na, na na na na na na na na na na na na Na na na, na na na na na Na na na, na na na na na Na na na, na na na na na na na na na Brzęku, brzęku, brzęk Ze złota dziobek mam Takiego nie ma cesarz sam Brzęku, brzęku, brzęk Mam skrzydła bardziej brylantowe Niż diadem samej cesarzowej Brzęk! Przy łóżku dziecka dzień i noc Stroskana matka czuwa Zawiodła wszelkich leków moc Śmierć oczy mu zasnuwa Wtem gdzieś za oknem ptasi tryl Rozsypał się perłami Otworzył oczy Piotruś i Uśmiechnął się do mamy La la la, la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la la la la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la la la la la Dzyń dzyń dzeń dzeń Dzyń dzyń dzeń dzeń Porcelanowe biją dzwony Dzyń dzyń dzeń dzeń Dzyń dzyń dzeń dzeń Cesarz cudownie uzdrowiony Dzyń dzyń dzeń dzeń Dzyń dzyń dzeń dzeń To cud - odżyły krzaki bzu Dzyń dzyń dzeń dzeń Dzyń dzyń dzeń dzeń To słowik znów zaśpiewał tu Śpiewał tu... śpiewał tu... La la la, la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la la la la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la La la la, la la la la la la la la la