Later gaan we naast elkaar
wandelen op de Overtoom
drinken zoete melk met room
strijken door ons grijze haar
Zie je ons daar samen lopen?
naast elkaar - zo diep bedaard
jij een lieve, oude taart
ik nog kras - dat is te hopen
maar al worden we ook wrakken
al dat vreselijke snoeven
zal tenminste niet meer hoeven
gaar of muf, we zijn gebakken
en we zeggen: "kijk, de tram"
of: "hoor jij die vogel zingen?"
al die nutteloze dingen
want het hoeft niet meer ad rem
en het hoeft niet meer zo rap
want we moeten nergens heen
ach, we wonen toch alleen
in zo'n rothuis met een trap
ik beloof je dat ik dan
het attent zijn aan zal leren
en ik zal ook vaak proberen
of je nog wel lachen kan
lachen als een oude dame
die haar zegje heeft gehad
die, als zij wordt afgelegd,
zich voor niemand hoeft te schamen
wel, wel, wel, zo zal dat gaan
en we sterven, heel bedaard,
op een donderdag in maart
tegelijk - daar hecht ik aan
en als onze aardse last
met de wereld gaat vergroeien
zal uit jou een bloempje bloeien
een viooltje, dat staat vast
