De Ogen Van Mijn Moeder

Herman van Veen

Mijn moeder, ze had iets...
ze had iets gevaarlijks,
ze had iets van een engel,
ze had iets van een duivels wijf.

Ogen die konden doden
Maar ik hield
van naar handen op mijn lijf,
hield van de geur
van haar haar,
hield van de geur
onder haar armen.

In de ogen van mijn moeder
was altijd een lichtje.
In de ogen van mijn moeder
was altijd een lichtje.
Altijd vond ik daar
de liefde,
in de ogen van mijn moeder.
in de ogen van mijn moeder
was altijd een lichtje
Als ik in de war was
luisterde mijn moeder
Ze wist van al mijn jokkebrokken
Stopte me in bad
met de gaten in m'n sokken
ze kende de plekjes van m'n sproeten
poetste m'n koude billen rood
En als ik ziek was en bang
verstopte ze me in haar schoot

In de ogen van mijn moeder
was altijd een lichtje.
In de ogen van mijn moeder
was altijd een lichtje.
Altijd vond ik daar de liefde,
in de ogen van mijn moeder.
in de ogen van mijn moeder