Er is dit jaar een hele hoop gebeurd iets en iemand hebben stukjes van m'n leven ingekleurd Het leven is soms net een schilderij als voorbeeld geldt het schilderij van mij Ik weet niet wie de allereerste schets maakt Je ouders, het toeval of het lot of Hij, want zijn ouders hadden een ezel met andere woorden; de rechterhand van God Maar je ouders zijn de eerste die gaan schilderen Voorzichtig rood en later geel en groen omdat, als je leerling bent geworden tot hun spijt steeds meer zelf wilt gaan doen Het leven is soms net een schilderij de tijd verstrijkt er steeds een kleurtje bij En dan gaan zich er anderen mee bemoeien Je vrienden, ze mengen in 't café Van alles door elkaar het is een zooitje maar de mooiste neem je heel je leven mee En de vrouwen die hun streken achterlieten veel te veel en veel te blauw ook bovendien Ze zijn nu lucht, maar dat was ooit wel anders Een zee van tranen en geen horizon te zien Het leven is soms net een schilderij de tijd verstrijkt er steeds een kleurtje bij Dan kom jij en je geeft me perspectief en 't allerdiepste komt bij mij naar boven Nog nooit had ik een vrouw zo lief Met jou erbij begon ik te geloven dat het ooit nog wat kon worden met dat schilderij van mij want nog steeds als je mij nog even aanraakt krijg ik een warme kleur erbij En als ik later sterf en er ontbreekt hier en daar wat verf maak me dan niet zwart geef me een plaatsje in de kamer van je hart