Telkens als de avond valt
Ogen dicht en vuisten gebald
Altijd als de schemering komt
Lijkt het of ik zomaar verstom
Want ergens tussen licht en donker
Zijn we diep gezonken
Er ligt liefde op de bodem van de oceaan
Ik kan nooit meer slapen
Want ik moet het halen
Ik moet heel diep duiken voor de zon weer ondergaat
'T Was maandag en de hemel was paars
'T Speelde met de kleur van je haar
Bizar hoe snel de schemering went
Ik had je daar zowat niet herkend
Want ergens tussen haat en liefde
Zit iets explosiefs, en
Je kan niet voor altijd doen alsof het niet bestaat
Ik wil ons niet verlaten
Dus we moeten praten
Tussen licht en donker, net voordat hij ondergaat
Straks in de schemering komt het beslissende moment
(Straks in de schemering komt het beslissende moment)
En ik weet niet waarom
Moeten we samen zijn? Ik denk wellicht
(Straks in de schemering komt het beslissende moment)
In donker en licht, donker en licht, donker en licht
Straks in de schemering komt het beslissende moment
(In donker en licht, donker en licht, donker en licht)
En ik weet niet waarom (Schemering komt)
Moeten we samen zijn? Ik denk wellicht
(Komt het beslissende moment)
(Moeten we samen zijn, ik weet niet waarom)
In donker en licht, donker en licht, donker en licht
(Moeten we samen zijn, ik weet niet waarom)
(Donker en licht, donker en licht, donker en licht)
Moeten we samen zijn, ik denk wellicht
In donker en licht, donker en licht, donker en–
