Sonra her şey berbat oldu Ben küçüktüm, hep cebime çakı koydum Hep istedim sevdiklerim yakın olsun Kötü değil, çaresizler, görmüyordum Biz tutkuyla yaşıyorken zulme doymuş insanlardık Fazla kardeş olmuştuk, ondan ısrarcıydık Suçla fazla erken tanıştık Alışılmaz bildiğimiz o nefrete alıştık Bir iz bırakacağız mutlaka Bağır çağır durmadan Hep beynimiz kurtlanan Ne bela ne muskadan uzak duracaksak olmaz Çünkü çok güzel şiirler çocukların olacak Umut hep yerinde duracak Umut hep yerinde duracak Umut hep yerinde duracak Umut hep yerinde duracak