Pa wa da wa... Powiado mama Jarkowi Swymu starszimu synowi Kup mi kapra na rynku Nie stawuj se do szinku Przed sklepym je raja ludzi U kierych eszcze kaprów nima We wannie ani w laworze A nadowajóm: To je zima Po dwóch godzinach czakanio Przijechali kóniecznie Uż se zdało, że na ty ryby Bedymy czakać wiecznie Z kadzie kapra do siciówki Zbyło mu pore korón Co mu wydali ze stówki Tóż stawił se na czaj i rum W putyczisku zakurzónym Wisi kaper w siciówce Na stołku, no a nasz Jarek Przewraco półke po półce Z kamratami debatuje Przi piwu o robocie Babach, sportu, polityce A kaper tyn boroczek Tropi, dusi sie w siciówce Skrzela pelne nikotynu Tyn co pić nie potrzebuje Mie tu uschnyć niecho w dymu Wywaluje smutne oczi Swoje wargi szpuli do O Tego co mie tu uwyndził By za to wszecko mieli w ZOO Zawrzić miyndzy opicami Bo tam jego miejsce je Niedożijym jo se latoś Uż ani tej Wilije Wzpómnioł se na złote czasy Na Trzebóńskich rybnikach Ostatni roz chwostym chlasnył Jarek głowe uż mioł w snach Stowej pulyr! Zawiyrómy! Kdo nie umiy, niech nie pije A zebier se tego kapra Beztak ón ci uż nie żije... Tak z wieprzowiny jedli sznycle Na Wilije i zfukli świyce Olizały se dwa kocury Jak wylazły z popielnice Pa wa da wa...