Jakże trudno uśmiechać się znowu Do zieleni, do wiosny, do Słońca Nam, dziewczynom o gorzkich ustach Nam, dziewczynom o ramionach tęskniących Wiemy przecież, że wrócą kiedyś nasi Właśni, najdrożsi chłopcy Wrócą kiedyś... nie wiemy kiedy Skądś z tej swojej wędrówki obcej My musimy być mocne i jasne Nam nie wolno płakać i nie wierzyć Byłoby ciężej im, było daleko Naszym chłopcom Naszym żołnierzom Jakże trudno uśmiechać się znowu Do zieleni, do wiosny, do Słońca Nam, dziewczynom o gorzkich ustach Nam, dziewczynom o ramionach tęskniących Wiemy przecież, że wrócą kiedyś nasi Właśni, najdrożsi chłopcy Wrócą kiedyś... nie wiemy kiedy Skądś z tej swojej wędrówki obcej My musimy być mocne i jasne Nam nie wolno płakać i nie wierzyć Byłoby ciężej im, było daleko Naszym chłopcom Naszym żołnierzom